پکیج‌های گرمایشی : تشریح انواع و ساختار

سرزمین ما دارای منابع سرشار گاز طبیعی می‌باشد. به کارگیری درست از این نعمت خدادادی و ساخت لوازم خانگی که مصرف گاز طبیعی و مایع دارند ما را در جهت شکوفایی اقتصاد کشورمان کمک می نماید. در دنیای امروز به علت محدود بودن منابع طبیعی و افزایش جمعیت صرفه جویی و استفاده بهینه از انرژی به عنوان یک اصل مطرح است. با توجه به اینکه منابع مواد نفتی رو به نقصان است متخصصین در کشورهای توسعه یافته تلاش می نمایند که وسایلی طراحی نمایند که در مصرف انرژی صرفه جویی کرده تا از این نعمت الهی بهره بیشتری گرفته شود. پکیج‌های گرمایشی ازین قبیل وسایل می‌باشند.

انواع پیکج‌های گرمايشی

پيكج گرمايشی دستگاهی است كه آب گرم مورد نياز براي تأمين گرمايش محيط، به وسيله پخش كننده های گرمايی(رادياتورها، فن کويل يا سیستم گرمايش ازكف) و آب گرم بهداشتی برای مصارف روزمره از قبيل شستشو، استحمام و غيره را فراهم می نمايد.پکیج گرمایشی از چند نقطه نظر تقسیم بندی می‌شوند:

از نظر خروج و تخلیه محصولات احتراق

پکیج گرمایشی از نظر چگونگی خروج محصولات احتراق به دو دسته تقسیم می‌شوند:

الف) محفظه احتراق باز (بدون فن)

ر این نوع پکیج خروج محصولات احتراق به صورت طبیعی صورت میگیرد و هوای لازم برای احتراق از محلی که دستگاه نصب است تأمین میشود که باید دارای دودکش با حداقل قطر 15cm باشند.

ب) محفظه احتراق بسته (فندار) (ROOM SEALED)

در پکیج‌های فن دار با محفظه احتراق بسته(روم سیلد) خروج محصولات احتراق و مکش هوای مورد نیاز برای احتراق به صورت اجباری و به وسیله فن انجام میشود. این نوع پکیج‌ها در دو نوع وجود دارند:

1- پکیج‌های تک لوله دوجداره

جدار داخلی با قطر 60mm وظیفه خروج محصولات احتراق را دارد و جدار خارجی با قطر 100mm وظیفه تأمین هوای مورد نیاز احتراق را به عهده دارد.

2- پکیج دو لوله

لوله وسط وظیفه خروج محصولات احتراق را دارد و یکی از درپوش‌های چپ یا راست دستگاه وظیفه مکش هوای لازم برای احتراق را دارد.

از نظر ظرفیت گرمایی

پکیج‌های گرمایشی گازی برای گرمایش فضاهای مختلف با توجه به متراژ و نوع کاربری ساختمان در ابعاد و ظرفیت‌های گرمایی مختلفی تولید می‌شوند که رایجترین آنها 24و28 کیلووات است.

از نظر تأمین آب گرم مصرفی و تعداد مبدل

پکیج‌ها از نظر نوع تأمین آب گرم مصرفی و تعداد مبدل به سه دسته تقسیم می‌شوند:

الف) پکیج تک مبدل یا پکیج با مبدل دومنظوره (Bithermic):

در این نوع پکیج آب گرم سیستم گرمایش و آب گرم مصرفی هر دو درون یک مبدل گرمایی توسط مشعل گرم می‌شوند.

ب) پکیج دو مبدله (Monothermic)

در این نوع پکیج از دو نوع مبدل استفاده میشود، یکی مبدل اصلی که آب سیستم گرمایشی در آن جریان دارد و یکی مبدل ثانویه که هم آب سیستم گرمایش و هم آب مصرفی بدون آنکه با هم مخلوط شوند در آن جریان دارد.

پ) پکیج سه مبدله یا پکیج چگالشی (Condensing Boiler)

در این پکیج‌ها از انرژی دود حاصل از احتراق برای پیش گرمایش آب سرد ورودی به پکیج استفاده میشود که اصطلاحاً مبدل سوم نامیده میشود. در این دستگاه‌ها دمای گازهای خروجی از دودکش بین 30 تا 70درجه سلسیوس است. راندمان این پکیج‌ها بیش از %90است. پس از پایین آوردن دمای دود، بخار آب تبدیل به آب شده و از طریق لوله‌ای به فاضلاب هدایت میشود و از آنجایی که دما در دودکش پایین است میتوان حتی از دودکش پلاستیکی استفاده کرد.

از نظر سیستم کنترل

ازنظر سیستم کنترل پکیج‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند:
الف) کنترل آنالوگ: تنظیمات دستگاه معمولاً توسط دو پیچ تنظیم انجام میگیرد که یکی از آنها برای تنظیم دمای مدار گرمایش و دیگری برای تنظیم دمای آب گرم مصرفی به کار میرود.

ب) کنترل الکترونیکی (دیجیتالی): این دستگاه‌ها دارای صفحه نمایش دیجیتالی با دکمه هایی براي تنظیم یا مشاهده اطلاعاتی مانند دمای آب گرم مصرفی، دمای آب سیستم گرمایشی، فشار سیستم، نشانگرهای تغییر فصل و تنظیمات گستردۀ دیگری ميباشد.

1 افزایش دهنده دمای آب گرم مصرفی 2 کاهش دهنده دمای آب گرم مصرفی 3 روشن، خاموش/ زمستانه، تابستانه 4 ریست کلی دستگاه 5 کاهش دهنده دمای آب گرم سيستم گرمايشی 6 افزایش دمای آب گرم سيستم گرمايشی

از نظر نصب

پکیج‌های دیواری:پکیج‌های دیواری از نظر تولید آبگرم به دو دسته تقسیم ميشوند:
مخزندار و بدون مخزن
در پکیج‌های مخزندار برخلاف پکیج‌های بدون مخزن، امکان تهیه آب گرم سیستم گرمایش ساختمان و سیستم آب گرم مصرفی به صورت هم زمان ميباشد.
پکیج‌های زمینی: این دستگاه نیز مانند پکیج‌های دیواری در انواع مختلف:
1-مخزندار 2-بدون مخزن (با آب گرم فوری) 3-فندار (با دودکش دوجداره و دولوله‌ای) 4-بدون فن 5-گازسوز 6-دوگانه سوز(گازی و گازوییلی) 7-با مشعل آتمسفریک 8-با مشعل دمنده دار 9-چگالشی وجود دارد و برای ساختمان‌های با زیر بنای بالا استفاده میشود.

نکات ایمنی پکیج‌های گرمایشی

اقدامات قبل از نصب پکیج گرمایشی گازی

1- قبل از نصب پکیج باید مطمئن شویم پکیج برای آن محل از نظر موارد زیر مناسب است:
ـ از نظر نوع دودکش، آیا پکیج باید محفظه احتراق باز باشد یا بسته.
ـ توانایی گرم کردن ساختمان، آیا ظرفیت پکیج با محل مورد نظر همخوانی دارد.
ـ توانایی تأمین آب گرم مصرفی، آیا آب گرم مصرفی پکیج پاسخ گوی تعداد افراد ساکن در محل میباشد.
ـ فضای مورد نیاز، آیا ابعاد فضای محل نصب برای پکیج مناسب است.

2- قبل از نصب دستگاه باید موارد زیر در ساختمان کامل باشد:
ـ مدار لوله کشی رادیاتورها و نصب کامل رادیاتورها و باز بودن مسیرها
ـ مدار لوله کشی آب سرد و آب گرم مصرفی و نصب تمام شیرآلات بهداشتی
ـ لوله کشی گاز و وجود گاز در لوله‌ها
ـ سیمکشي ساختمان و نصب پریز ارتدار (پریز شوکو) به همراه محافظ برق
ـ زیرسازی کامل

3- قبل از نصب پکیج موارد زیر باید آزمایش و کنترل گردد:
صحت کار دودکش – وجود هوای کافی – حداقل قطر لولۀ گاز – سختی سنجی آب – استحکام محل نصب – تشخیص محل اتصال لوله‌ها – فشار کافی آب شهر – تمیزی داخل لوله‌ها – نصب کف شوی – خشک بودن محل نصب

4- قبل از نصب پکیج باید موارد کاربرد آن مشخص گردد:
ـ در گرمایش از کف بهتر است از پکیج‌های کندانسینگ (پکیج‌های چگالشی) استفاده گردد.
ـ درصورت استفاده از فنکویل، ایرواشر یا داکت اسپلیت برای گرمایش بهتر است از پکیج‌های مخزندار استفاده شود.
ـ برای بیش از یک حمام بهتر است از پکیج‌های مخزندار با توان گرمایی بالاتر استفاده شود.
ـ برای ساختمانها با زیربنای بالا از پکیج‌های زمینی استفاده شود.

شرایط محل نصب پکیج‌های گرمایشی

1- حداقل فاصله از کابینت و دیوارهای مجاور 15cm و از دیوار مقابل یک متر باشد.
2- محل نصب باید تراز و بدون رطوبت باشد.
3- عدم نصب پکیج در بالای وسایل گرمازا مانند اجاق گاز
4- حداقل فاصله از زیر پکیج تا کف تمام شده 120cm و از کلاهک تعدیل دستگاه تا دریچه دودکش 30cm باشد.
5- محل نصب باید نزدیک به دودکش باشد.

نکته: نصب وسایل گازسوز پرمصرف مانند پکیج و آب گرم کن فوری در واحدهای مسکونی یا غیرمسکونی که مساحت آنها کمتر از 60mمربع می‌باشد و ساختمان های  عمومی و خاص ممنوع است مگر آنکه هوای مورد نیاز برای احتراق دستگاه مستقیماً از هوای خارج  ساختمان (هوای آزاد) تأمین شود.

آزمایش‌های قبل از نصب مدار دود پکیج‌های گرمايشی

قبل از نصب پکیج باید موارد زیر بر روی دودکش آزمایش و کنترل گردد تا از درستی کار دودکش از نظر مسدود نبودن و کشش مناسب دود اطمینان خاطر حاصل شود:
ـ قطر دودکش
ـ عبور دودکش از مسیر های مجاز
ـ راست بودن دودکش تا پشت بام
ـ عایق بودن بخشی که با هوای آزاد در تماس است
ـ رعایت فاصله جانبی از دستگاه های مکنده
ـ مقاوم بودن در برابر بخار آب
ـ ثبات دودکش در برابر باد

آزمایش‌های قبل از نصب مدار آب پیکج‌های گرمايشی

قبل از نصب مدار آب، پيكج گرمايشی بايد كنترل ها و آزمايش های زير انجام شود:
ـ متناسب بودن قطر لوله‌هایرفت و برگشت
ـ تشخیص سر لوله‌های رفت و برگشت
ـ نصب سختی‌گیر
ـ نصب شیر قطع و وصل مدار آب
ـ محدوده فشار مصرفی و گرمایشی آب شبکه بین 6-1 بار
ـ آب بند بودن رادیاتور ها
ـ عدم وجود رسوبات داخل لوله
ـ عدم وجود نشتی در لوله‌ها

آزمایش‌های قبل از نصب مدار گاز پیکج گرمايشی گازی

ـ فشار گاز
ـ رعایت مقررات و ضوابط ایمنی دستگاه
ـ شیر گاز مستقل
ـ لوله کشی استاندارد
ـ محل نصب مناسب
ـ گازبندی اتصالات
ـ هوای کافی احتراق
ـ دودکش
نکته: فشار گاز ورودی به دستگاه پکیج با گاز شهری ۲۰-۱۷ و با گاز کپسول (مایع) ۳۰-۲۷ میلی بار باید باشد.

کنترل ولتاژ شبکه برق

برای كنترل ولتاژ شبكه بايد هر یک از موارد زير را كنترل و بررسی نماييم:
ـ متناسب بودن ولتاژ و فرکانس شبکه
ـ عملکرد سیم ارت
ـ پریز مستقل ارت دار
ـ کابل دستگاه
ـ سطح مقطع سیم شبکه
نکته: از آنجایی که پکیج‌ها فاقد مکانیزم محافظتی در برابر رعد و برق می باشند از یک فیوز سریع عمل کننده 2 آمپر در مسیر برق آن استفاده شود.
برای حفاظت از قسمت‌های الکترونیکی دستگاه پکیج و حفاظت برد الکترونیک در برابر نوسانات برق باید از یک محافظ برق مخصوص پکیج استفاده شود که در دو نوع آنالوگ و دیجیتال وجود دارد.

شست وشوی یک سیستم لوله کشی آماده

لوله‌های مدار گرمايش را با آب و مدار آب مصرفی را با محلول كلر با غلظت 200ppm به مدت 3 ساعت ضد عفونی می‌نماييم.
1 شیلنگ را بر روی شیر فلکه آب شهر میبندیم.
2 بر روی لوله برگشت رادیاتورها مغزی(1/2×3/4) میبندیم.
3 طرف دیگر شیلنگ را به برگشت رادیاتورها پل بزنید.
4 شیلنگ را بر روی لوله رفت رادیاتورها ببندید.
5 سر آزاد شیلنگ را داخل ظرفی قرار داده و شیر فلکه آب شهر را باز کنید تا مسیر لوله‌ها شست و شو داده شده و داخل ظرف بریزد می‌توانید به جای شیلنگ پکیج یک سر شیلنگی ببندید و توسط یک شیلنگ آب حاصل از شست وشو را به بیرون  ساختمان هدایت نمایید.
چنانچه پيكج نو را بخواهيم جايگزين نماييم، قبل از نصب پکیج نو باید سیستم کاملاً تمیز شده و هرگونه پس مانده و رسوبات از آن پاک شود.

دستور کار ضدعفونی لوله‌های آب گرم و آب سرد مصرفی قبل از اتصال به پکیج

به علت آلودگی های احتمالی ناشی از محیط کارگاه ساختمانی و ابزارآلات، لازم است برای رفع آلودگی های ناشی از اجرا پس از تست و قبل از بهره برداری عملیات ضدعفونی انجام گیرد.
الف) لوله‌ها به روشی که شرح داده شد شست وشوی داده می‌شوند.
ب) مدار لوله کشی باید بامحلول کلر 50 میلی گرم در لیتر (50ppm) پر شود و همه شیرها و دهانه های باز به مدت 24 ساعت بسته شوند (می‌توان مدت ضد عفونی را 3 ساعت و غلظت محلول کلر را 200 میلی گرم در لیتر (200ppm) تغییرداد.
پ) باید لوله‌ها را از محلول کلر خالی کرد و با آب آشامیدنی دوباره شست وشوي داد تا زمانی که آب خروجی از دهانه های باز بدون کلر باشد.
ت) نمونه آب برای آزمایش میکروب شناسی برداشته شود. اگر نتیجه آزمایش نشان دهد هنوز در لوله‌ها و یا دیگر اجزای لوله کشی آلودگی باقی است باید با تأیید مقام مسئول امور ساختمان عمل ضد عفونی به ترتیب بالا تکرار شود.

تأثیرات نشت گاز کلر بر حسب میزان تنفس

0/2-0/4ppm: بدون خطر
1-3ppm: مرحله ضعیف همراه با سوزش مجاری تنفسی تا یک ساعت
5-15ppm: مرحله متوسط همراه با سوزش شدیدتر مجاری تنفسی
30ppm: همراه با درد سریع سینه، استفراغ و سرفه
40-60ppm: مسمومیت شدید
430ppm: مرگ بعد از سی دقیقه
1000ppm: مرگ بعد از چند دقیقه اگر فرد در محل نزدیک به نشت کلر بدون استفاده از وسیله حفاظتی تنفسی، مدت کوتاهی بماند مرگ او حتمی است.

دستگاه کلرزن (کلریناتور)

طریقه استفاده از دستگاه:
1- مخزن همزن را تا بیست سانتی متری دهانه، از آب پر نمایید.
2- به مقدار لازم پودر کلر را در داخل آن بریزید.
3- همزن را روشن کرده اجازه دهید 2 الی 10 دقیقه محلول همزده شود سپس هم‌زن را خاموش نمایید.
4- حداقل ده دقیقه اجازه دهید تا آهک تشکیل شده رسوب نماید.
5- محلول را به سیستم تزریق نمایید.
6- سیستم را هواگیری نمایید تا تمام سیستم از محلول پر شود.

استقرار پیکج

1- با یک فشار سنج فشار مخزن انبساط دستگاه را اندازه گیری نمایید حداقل فشار 0/5 و حداکثر 1 بار باشد در صورت تنظیم نبودن آن را تنظیم نمایید.
2- نوع گاز مصرفی پکیج را از دفترچه راهنمای محصول یا برگه مشخصات روی دستگاه بررسی نمایید. (معمولاً اکثر پکیج‌ها در کارخانه با گاز شهری تنظیم شده‌اند)
3- رعایت اندازه های مقرر، فاصله مناسب از وسایل گازسوز و از طرفین، ارتفاع از کف، ارتفاع از دریچه دودکش و… ) پکیج باید بر روی دیوار محکم نصب شود، پکیج نباید در بالای اجاق گاز یا دیگر وسایل گرما زا و یا هر وسیله دیگری که باعث ایجاد بخار یا متصاعد شدن گاز می‌گردد نصب شود فاصله پکیج از وسایل زیرین آن باید حداقل 25 سانتی متر باشد تا سرویس دستگاه در زمان های ضروری به راحتی صورت گیرد).
الف) هنگام ایجاد سوراخ در دیوار برای نصب پکیج، مراقب باشید که به سیم کشی و لوله‌های زیرکار آسیبی نرسد.
ب) ازقرارگیری ثابت نردبان قابل حمل اطمینان حاصل کنید، نردبان مورد استفاده باید به حد کافی مقاوم و پایه های آن سالم باشد و سر نخورد.
ج)از مسدود نبودن کانال دهش و مکش دستگاه توسط اشیا مطمئن شوید.

روش اتصال پیکج به لوله‌ها

برای اتصال آب سرد ورودی و آب گرم مصرفی به دستگاه پکیج باید از دو شیلنگ استاندارد به قطر 1/2inch و همچنين برای اتصال لوله‌های رفت و برگشت گرمايش دستگاه باید از دو شیلنگ استاندارد به قطر 3/4inch با طول مناسب استفاده نمود. این شیلنگ ها باید انعطاف پذیر بوده و در مقابل فشار و دما مقاومت خوبی داشته باشند. اتصال شیلنگ ها معمولاً از یک طرف به صورت روپیچ بوده که توسط نوار تفلون آب بندی شده و به مدار لوله کشی یا شیرهای ربع گرد متصل می‌شوند و از سمت دیگر به صورت مهره دار است که به پکیج متصل شده و توسط یک واشر لاستیکی آب بندی می‌شوند و نیازی به نوار تفلون نیست.
نکته: هنگام نصب باید دقت شود که شیلنگ ها دچار خمیدگی و یا پیچیدگی و لهیدگی نشوند زیرا باعث كندي حرکت آب در مسیر شده و در نتيجه به پمپ پکیچ لطمه خواهد زد.
براي جلوگیری از ورود مواد معلق موجود در آب به دستگاه یک صافی 1/2inch درمسیر ورود آب شهر و یک صافی 3/4inch در مسیر برگشت رادیاتورها به پکیج نصب نمایید.
لوله‌های سیستم گرمایش (رفت و برگشت)، لوله آب سرد و آب گرم مصرفی مطابق با شکل های زیر به پکیج متصل می‌شوند.

انواع سختی‌گیرهای روی لوله

به مجموعه املاح کلسیم و منیزیم موجود در آب، سختی آب گفته می‌شود، واحد سختی آب میلی گرم در لیتر (ppm) است.
انواع آب از لحاظ ميزان سختي عبارت اند از:
درجه سختی آب:
30ppm > خیلی نرم
75ppm > نرم ≥ 30
150ppm > نیمه سبک ≥ 75
300ppm > نیمه سخت ≥ 150
300ppm ≤ سخت

زیان های سختی بالای آب در سیستم پکیج

1 تشکیل رسوب سخت در جدار لوله‌ها و قطعات پکیج
2 افزایش افت فشار در لوله‌ها و سیستم پکیج
3 کاهش ضریب انتقال گرما
4 خرابی پمپ و شیر آلات

روش های گرفتن سختی آب

الف) تعویض یونی
1 با سیستم احیا
2 بدون سیستم احیا
ب) مغناطیسی
1 مغناطیسی
2 الکترومغناطیسی

سختی‌گیر تعويض يون‌ها با سيستم احيا

در اين سختي گير رزین ها یون های عامل سختی (کلسیم و منیزیم) را جذب و به جای آنها یون سدیم را جایگزین می کند. بعد از اشباع شدن رزین ها (زئولیت ها) به کمک آب نمک احيا مي شوند. از اين نوع سختي گيرها بيشتر در مواردی كه حجم آب ورودی زياد است مانند موتورخانه استفاده می‌شود.

سختی‌گیر پلی‌فسفات

از این سختی‌گیرها در ابتدای آب شهر ورودی به پکیج استفاده می‌گردد. کریستال‌های پلی‌فسفات معمولاً در یک کارتریج (فشنگی) داخل ظرف شیشه‌ای قرار گرفته است. پلی‌فسفات با حل شدن در آب مانع تشکیل رسوب شده و متداول ترين نوع سختی گير برای پيكج می‌باشد. تأثیر پلی فسفات در آب گرم بالای 80c به شدت کاهش می یابد.
با توجه به میزان استفاده از دستگاه کریستال های پلی فسفات هر 6 تا 12 ماه باید تعویض شوند.

سختی‌گیر مغناطیسی

این نوع سختی‌گیرها به وسیله میدان مغناطیسی باعث می‌شوند که ذرات عامل سختی (کلسیم و منیزیم) به جای چسبیدن به جدارها به همدیگر بچسبند.

سختی‌گیر الکترو مغناطیسی (الکترونیکی)

رسوب زدای الکترونیکی با اعمال میدان مغناطیسی بر آب مانع از تشکیل رسوب در جدار لوله‌ها و تجهیزات می‌شود. امواج الکترونیکی دائماً در حال تغییر، توسط دستگاه pac تولید و از طریق سیم هایی که به دور لوله آب پیچانده شده به آب سخت داخل لوله منتقل می‌شود و تحت تأثیر این میدان نمک های محلول که به صورت یون درآب هستند به شکل بلورهای ریز و معلق در می آیند که هسته این بلور کربنات کلسیم به شکل رسوبمعلق در آب می‌باشد که فاقد چسبندگی می‌باشد و بر روی جدار لوله‌ها و تجهیزات رسوب نمی کند.

نکات کاربردی در مورد دستگاه پیکج

الف) برچسب انرژی پکیج: در دستگاه پکیج برچسب انرژی بر اساس میزان مصرف گاز (میزان تبادل گرما با آب داخل مبدل و دمای محصولات خروجی از دودکش در بالاترین فشارکاری) و میزان مصرف برق (برق پمپ، برد و …)دستگاه تعیین می‌شود.
ب) نشتی آب از رادیاتورها: در صورت نشت از رادیاتور ها مرتب باید آب جدید وارد سیستم شود که رسوب گذاری را به شدت افزایش می دهد.
پ) باز و بسته کردن زیاد شیر آبگرم مصرفی: با هر بار باز و بسته کردن شیر آب گرم مصرفی فرایندهای زیادی در پکیج رخ می‌دهد که باعث استهلاک قطعات پکیج می‌شود.
ت) پایین آوردن تا حد امکان دمای رادیاتورها: کاهش دمای رادیاتورها علاوه بر صرفه جویی در انرژی خوردگی و رسوب گذاری را کاهش داده و عمر پکیج افزایش می یابد.

دودکش پکیج‌های گرمایشیروش نصب لوله رابط دودکش‌های فن دار

لوله رابط دودكش وسيله‌ای است كه و سيله گازسوز را به دودكش متصل ميكند.به كارگيری لوله‌های خرطومی و آكاردئونی به عنوان لوله رابط دودكش يا دودكش ممنوع است.

روش اتصال دودکش پکیج‌های فن دار

برای خروج محصولات احتراق و فراهم نمودن هوای مورد نیاز احتراق در پکیج گرمايشي دیواری باید از دودکش‌ها و اتصالات ارائه شده توسط شرکت سازنده دستگاه و یا دودکش‌ها و اتصالات مورد تأیید استاندارد های نصب دودکش که دارای ویژگی های مشابه دودکش‌های شرکت سازنده پکیج و همچنین مورد تأیید آن شرکت باشد استفاده گردد.
مجرای خروجی دودکش دستگاه برای هر دو کاربرد دودکش افقی و وضعیتی قابل استفاده می‌باشد. همچنین اگر مسیر های طولانی دودکش مورد نیاز باشد، سیستم دو دودکش (یک مسیر دودکش برای خروج دود و یک مسیر هواکش برای ورود هوای لازم برای احتراق) نیز می‌تواند استفاده گردد.
الف) دودکش افقی هم محور (Ø 60 – 100 mm)
در این سیستم از یک دودکش افقی هم محور (دوجداره) برای خروج دود و تأمین هوای احتراق استفاده می‌گردد که قطر جدار داخلی آن 60 میلی متر و قطر جدار خارجی 100 میلی متر می‌باشد. زانوی متصل به مجرای خروجی دستگاه قابلیت چرخش 360 درجه را حول محور وضعيت آن دارا می‌باشد.

اتصال کیت دودکش افقی

فاصله مرکز مجرای خروجی دودکش دستگاه تا سطح خارجی دیوار را به طور دقیق اندازه گیری می‌نماییم (اندازه X) باید اطمینان حاصل شود که لوله داخلی 60mm به طور کامل وصحیح داخل لوله بیرونی 100mm قرار گرفته باشد تا لوله داخلی به اندازۀ نشان داده شده از لبه لوله خارجی، بلندتر قرار گیرد.

ب) سیستم دولوله‌ای دودکش/ هواکش
در این سیستم از یک لوله دودکش برای خروج دود و یک لوله هواکش جداگانه برای تأمین هوای احتراق استفاده می‌گردد و هر دو لوله با توجه به نیازهای محل نصب، قابلیت نصب در جهت های مختلف و مناسب را دارا می باشند در این حالت دریچه تخلیه برای محصولات می‌باشد که پس از برداشتن دریچه (M) و کانال مکش برای هوای موردنیاز احتراق (N) احتراق مانند شکل با اهرم کردن (L) آن که به وسیله سه پیچ محکم شده است متصل می‌گردد و هنگام ضرورت، فلنچ دود به وسیله یک پیچ گوشتی برداشته می‌شود.

ج) نصب سیستم های فن دار با محفظه احتراق باز (B22 & B52)
در این حالت پکیج گرمايی دیواری توسط یک تبدیل به کانال خروجی دود متصل می‌گردد. همچنین از یک فلنچ ایمنی برای جلوگیری از ورود هوای احتراق به داخل فلنچ دود استفاده می‌شود. دریچه هوا در این روش بسته بوده و هوای تازه از کنار فلنچ دود به داخل محفظه احتراق وارد می‌شود. چون در این روش از هوای محل نصب پکیج گرمايشی دیواری یا اتاق های مجاور برای احتراق استفاده می‌شود بنابراین باید حتماً دریچه تهویه مناسب برای محل نصب در نظر گرفته شود.
فاصله خروجی دودکش از رو به روی دریچه های تأمین هوا نظیر پنجره ها یا کولر حداقل باید 3 متر باشد.
نکته:
1- دودکش افقی کواکسیال (دوجداره) باید با شیب منفی 5mm به ازای هر متر (از سمت دستگاه به طرف هوای آزاد) نصب شود.
2- انتهای دودكش در صورتی كه از نماي بيرون ساختمان خارج شود، بايد باتوجه به توصيه سازنده حداقل بين 13/5 تا 15 سانتی متر بدون در نظر گرفتن طول كلاهک از نما فاصله داشته باشد.
3- درظرفيت های متعارف، قطر لوله خارجی لوله‌های دوجداره (كواكسيال) 10cm و قطر لوله داخلی آن 6cm است. قطر سوراخی كه براي خروج لوله‌های دوجداره هم محور از ساختمان در نظر می‌گيرند بايد معادل 105mm باشد.
4- هر دو لوله، دودكش های دوجداره بايد تا فضای بيرون ساختمان ادامه پيدا كنند.
5- در روش نصب دو لوله‌ای، ترجيحاً طراحي دودكش طوری صورت گيرد كه انتهای هر دو لوله در بيرون ساختمان در یک منطقه فشار قرار گيرند وترجيحاً فاصله آنها از هم حدود 50cm باشد.
6- درصورتی كه لوله‌های هوا و دود یک دستگاه در یک تراز افقی از نما خارج شوند، نيازی به فاصله عمودی بين لوله‌ها نمی‌باشد.
7- درصورتی كه لوله‌های ورود هوا و خروج دود در یک تراز عمودی از نما خارج شوند، لوله هوا بايد درپا يين و لوله دود در بالا قرار گيرد.
8- درصورتی كه لوله‌های هوا و دود چند دستگاه پ يكج از نما خارج شوند، بايد حداقل فاصله بين دو لوله در ورود هوا 3m درنظر گرفته شود.
9- كلاهک پيكج‌های فن دار بايد از بالا، پا يين و اطراف با دريچه های تأمين هوا 300mm فاصله داشته باشد.